Do lat 70-tych placyk służył jako miejsce zajęć z w-f dla młodzieży z pobliskiego liceum. W roku 1978 komunistyczne władze miasta, dla uczczenia 30 rocznicy połączenia PPR i PPS w jedną partię – PZPR, postawiły na tym placyku architektonicznego potworka z betonu, który do dziś szpeci bulwary i urąga pamięci tych, którzy tu walczyli z bolszewikami w 1920 roku.
Wydawałoby się, że po 1989 roku nie będzie przeszkód w usuwaniu reliktów komunizmu z przestrzeni publicznej – udało się przecież zdemontować i wywieźć do Kozłówki pomnik Juliana Marchlewskiego, przywrócić przedwojenne nazwy, lub nadać nowe włocławskim ulicom i placom, a jednak….
Nie bardzo wiadomo, dlaczego uchwała Rady Miasta z 1992 roku o usunięciu pomnika do tej pory nie została wykonana. Obecna Rada Miasta również nie może wyegzekwować realizacji tej uchwały. W międzyczasie pomnik przeszedł zadziwiającą metamorfozę. Przedstawia on dwie flagi zbiegające się w jednym obelisku. Otóż całość została otynkowana, jedna z flag pomalowana na biało-czerwono a na obelisku zamocowano tablicę z napisem „Ludziom pracy”.
Pod tym dziwolągiem zbiera się co roku na 1 maja włocławska „lewica” i stąd wyrusza w pochodzie na plac Wolności, gdzie stoi kolejny „przebieraniec” – pomnik żołnierza polskiego, który kiedyś był pomnikiem wdzięczności Armii Czerwonej.
Ostatnio we Włocławku zawiązał się społeczny komitet, który postawił sobie za zadanie – przy okazji rewitalizacji bulwarów – przywrócić temu miejscu wygląd z okresu międzywojennego, włącznie z pomnikiem Marszałka.
Na ten temat w ubiegłym tygodniu Telewizja TRWAM nadała z Włocławka reportaż interwencyjny z cyklu: „Po stronie prawdy”.
Całość można obejrzeć tu:
http://www.tv-trwam.pl/index.php?section=pspnew
A tymczasem kilka zdjęć Darka Ossowskiego wykonanych podczas nagrywania reportażu:
